μειλικτήριος

μειλικτήριος: μειλικτήριος, -ον (Α)

1. αυτός που είναι κατάλληλος ή ικανός να πραΰνει, εξιλεωτικός

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ μειλικτήρια

εξιλεωτικές ή εξιλαστήριες θυσίες («ἅπερ νεκροῑσι μειλικτήρια, βοός τ' ἀφ' ἁγνῆς λευκόν... γάλα», Αισχύλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μειλίσσω «ευφραίνω» + επίθημα -τήριος (πρβλ. καθαρ-τήριος)].

Игры ⚽ Нужна курсовая?

μειλικτήριος — able to soothe masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μειλικτήριον — μειλικτήριος able to soothe masc/fem acc sg μειλικτήριος able to soothe neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μειλικτηρίοις — μειλικτήριος able to soothe masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μειλικτηρίους — μειλικτήριος able to soothe masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μειλικτήρια — μειλικτήριος able to soothe neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μειλικτικός — μειλικτικός, ή, όν (Α) [μειλικτός] ο μειλικτήριος*. επίρρ... μειλικτικῶς (Α) με μειλικτήριο τρόπο … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias